Dat is de angst die mij werd aangepraat.
Tja, áls je een hijaab draagt…. dan moet je perfect zijn
áls je een hijaab draagt…. dan mag je niet te veel make-up dragen
áls je een hijaab draagt… moet je wel voldoen aan bepaalde normen en eisen.
Want tja, met een hijaab geef je een voorbeeldfunctie. Daar heb jij voor gekozen, dus dan moet jij ook de ‘lasten’ en verantwoordelijkheid hiervan dragen.
Ik vond dat best lastig, dat iedereen altijd maar iets van elkaar moest vinden. Het is de shaytaan, die mij lwaswas bezorgde, alleen het zijn ook onze mede zusters en broeders die elkaar openlijk beoordelen en veroordelen. Lang hield dit me in een houdgreep. Wat heb ik hier een spijt van achteraf.
Voel jij dit ook? Wat mij rust geeft, is de gedachte dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen daden. En dat Allah swt in ieder zijn/haar harten kijkt. Wanneer je in een soortgelijke situatie terecht komt, denk dan aan het volgende:
Imam Ibn ul-Qayyim zegt: “Dat jij de nacht slapend doorbrengt en vervolgens in de ochtend vol spijt wakker wordt, is beter dan dat jij de nacht biddend doorbrengt en in de ochtend wakker wordt, terwijl je onder de indruk bent van jezelf.”
(Madaaridj us-Saalikien, boekdeel 1, blz. 177)
