In Gaza sterf je, in Israel word je vermoord. De ene dood is nieuwswaardig, de andere dood niet. Hoe kan ik mijn kinderen uitleggen wat er aan de hand is?
Als ze naar het nieuws op de televisie zouden kijken, zouden ze lezen dat de dood van een Israëlische baby een tragedie is, terwijl een Palestijnse baby slechts een onderdeel is van een statistiek. Het is ongekend hoe het geweld van Israel al jarenlang wordt goedgepraat. De genocide die live bezig is en waar iedereen naar kijkt.
Huilend keek ik gisteren naar de zoveelste videofragment van kinderen die zijn vermoord. Kinderen met een naam. Hebben onze kinderen dan geen waarde? Waarom lezen we in de Westerse media weinig over ze? De situatie in Gaza is voor mij een reflectiemoment. Waar sta je nu en waar wil je staan. We huilen voor de mensen in Gaza, maar huil ook voor jezelf. Zet je verdriet om in kracht.
